Bu ifade, kendi kendini geliştiren ve başarılarına kendi çabalarıyla ulaşan insanlar için şansın önemsiz bir faktör olduğu fikrini vurguluyor. E. B. White, bu sözüyle çalışkanlık, azim ve kendini geliştirme çabalarının, başarıya ulaşmada şansın üzerinde olduğuna işaret ediyor. Kendi başarısını şansa değil, kendi çabalarına ve yeteneklerine bağlayan kişiler için şans, genellikle ikincil bir faktör olarak görülür. Bu düşünce, bireyin başarılarındaki kişisel katkı ve sorumluluğun altını çizer.
E. B. White'ın bu sözü, başarıya ulaşmada kişisel çabanın ve kararlılığın önemine dikkat çeker. Kendi kendini yetiştiren insanlar, genellikle hayatta başarılı olmak için gereken beceri ve bilgiyi kendileri edinmiş, zorluklarla yüzleşmiş ve bunların üstesinden gelmiş kişilerdir. Bu tip insanlar, başarılarını büyük ölçüde kendi çabalarına ve özverilerine borçludurlar. Bu nedenle, şansın bu tür başarıların yanında sönük kalabileceği düşünülür.
Bu ifade, ayrıca başarının sadece şansa bağlı olmadığını, bunun yerine sürekli öğrenme, uygulama ve kendini geliştirme süreçlerinin sonucu olduğunu vurgular. Kişisel gelişim ve özgelişim, bu yaklaşımda merkezi bir rol oynar. Kendi kendini yetiştiren insanlar, hayatları boyunca karşılaştıkları zorlukları aşmak için gerekli beceri ve bilgiyi kazanarak, şansın ötesinde bir başarı elde ederler. Bu durum, bireyin hayatındaki başarıların kendi elinde olduğunu ve sürekli gelişim ve özverinin önemini hatırlatır.
Sonuç olarak, E. B. White'ın bu sözü, başarı yolculuğunda kişisel çaba ve kararlılığın önemini vurgulayan güçlü bir mesaj içerir. Kendi başarı hikayesini yazan kişiler için şans, genellikle sadece küçük bir etken olup, asıl odak noktası sürekli öğrenme ve kendini geliştirme olur.